15 juli t/m 2 augustus 2006

Zaterdag 15 juli

Vanochtend ging de wekker om half 5, de vakantie is begonnen! Ik had nog moeite met opstaan, dus Niels mocht als eerste douchen. Vervolgens ging alles in een rap tempo. Na meerdere malen alle steckers etc gecontroleerd te hebben (stelletje neuroten) konden we om 6 uur vertrekken. Het eerste stuk heb ik gereden, via Apeldoorn, Oldenzaal, Osnabruck naar Bremen. Het ging vrij goed, lekker rustig op de weg en scheuren maar. Na zo’n 350 km nam Niels het stuur over. ’s Middags was het een stuk warmer en op sommige stukken wat drukker. We passeerden rond 14.00 uur de grens met Denemarken. Daar besloten we naar Ribe te gaan, aanbevolen door ons schoonzusje. Het wijkt iets af van de route, maar het was zeker de moeite waard. Een heel schattig plaatsje en het oudste dorp van Denemarken. Dat was te zien aan de schots en scheve huisjes. Erg grappig om te zien. We vonden een gezellig hotel, boven een cafeetje. ’s Avonds hebben we gegeten bij een pizzeria, heerlijk verse krokante pizza’s. Daarna nog een wandelingetje door de lieftallige straatjes gemaakt en nog heerlijk langs de kade in het gras gelegen. Ja, toen kwam het vakantiegevoel echt om de hoek kijken!

Zondag 16 juli

Heerlijk geslapen, totdat om 8.00 uur de wekker van Niels ging. Na een lekker ontbijtje om 10.00 uur vertrokken richting Hanstholm. Het eerste stuk heb ik gereden tot aan Arhus. In het begin een 80 km weg, vooral in Denemarken is dat slaapverwekkend, want zoveel boeiends is er niet te zien onderweg. Veel velden en landbouw. Beetje glooiend, geen bergen. Saai dus. Bij Fjerritslev even gepauzeerd. Knäckebröd gegeten met chocopasta, mmm. En toen konden we er weer tegenaan. Na ca 300 km kwamen we om 15.00 uur aan in Hanstholm. We gingen eerst naar de haven om te vragen of we vandaag al met de boot mee konden gaan, maar er was enkel plek om 23.00 uur, beetje laat. Toen maar op zoek naar een slaapplaats. We gingen naar een camping en ze hadden nog speciaal voor ons1 Deense hut voor 2 personen. Echt geweldig, kleiner kan niet, maar oh wat schattig zeg. Boodschappen gedaan en gekookt in het kleine keukentje. Lekkerrrrrr! ’s Middags nog even een boekje gelezen in de zon, effe relaxen. ’s Avonds nog een avondwandelingetje gemaakt in de omgeving en veel graancirkels gezien. Nog een lekker pilsje gedronken en met de buren gebuurt. Nog de route uitgezocht voor Noorwegen. Het werd langzaamaan wat frisser.

Maandag 17 juli

Goed geslapen en vroeg opgestaan. Om half 9 ingecheckt en toen stonden we in de rij voor de boot. Nog 2 stoere landrovers gezien in onze rij, echt heel gaaf. Op zich zien we best veel NL-ers onderweg, maar weinig jongeren. Veel ouderen met een camper. We gingen met de catamaran naar de overkant. Ze hadden een heel ingenieus systeem om alle auto’s aan boord te krijgen, we stonden helemaal paf. Het staat echt hutje mutje. De 2 uur op de boot heb ik lekker zitten lezen in het boek De eetclub van Saskia Noort, heel spannend. Na een kleine vertraging waren we om 12.40 uur aan de overkant. Op een mooie plek net na Kristiansand hebben we een broodje gegeten. De omgeving is erg mooi. Het is veel hoger en mooier dan in Denemarken, wat een verschil. Veel groen, veel bergwegen, veel tunnels. Voor onze rijervaring is het heel goed. We reden deze vakantie in onze rode Fiat Punto, 3 deurs, 1.2 vermogen en geen stuurbekrachtiging…..net iets beter dan paard en wagen zeg maar……Waren we voorheen nog zo trots dat we met de auto naar Texel waren gereden. Nu zitten we al op zo’n 1200 km in Noorwegen. We rijden afwisselend en dat gaat goed. Het rijden in de bergen was even wennen, maar we nemen de tijd. En als er auto’s achter ons zitten, laten we ze gewoon passeren, door te stoppen bij een van de vele inhammen. Het rijden is juist ook een genot hier in Noorwegen. De omgeving is zo mooi, continue word je weer verrast. We vinden het beiden ook leuk. Degene die het minder leuk vindt is onspa. Voor vertrek heeft hij de auto nog nagekeken, de banden opgepompt, wat dingen vervangen en olie gekocht. En ons al een paar keer ge-sms-t of alles nog goed gaat, hahaha. Toch blijft het voor ons best spannend, omdat het onze eerste keer is, een autovakantie. Dus…..

Onderweg ook al de eerste fjorden gezien, zo prachtig. Ja, ik kan nu al zeggen dat we enorm gaan genieten deze vakantie! Zoveel mooie natuur en zo weinig mensen en huizen. Heerlijk rustig.

Op een camping in Hovden hebben we onze tent opgezet. De hutten en het hostel vonden we iets te duur. Welterusten!

Dinsdag 18 juli

Goed geslapen, wel een beetje stijf. Altijd weer even wennen het kamperen. Na een warme douche en een lekker ontbijtje in de zon vertrokken om half 8. Het landschap werd steeds mooier, vooral na Haukeli. Je kon door de tunnel, maar er ook omheen. We kozen voor het laatse. Het was een hele klim, maar we zaten echt middenin een prachtig gebied. Heel hoog, normaal kom je daar enkel door er naartoe te wandelen. Veel mooie kiekjes geschoten. De combinatie van mooi groen, loofbomen, rotswanden en meertjes maakt het echt prachtig. Je ziet er ook veel hutten, vakantiehuisjes denk ik. Bij St. Odda zijn we nog even gestopt bij een hele grote waterval. Om 12.00 uur gingen we in Brumnes met het pontje naat de overkant. We zijn op weg naar Vik. Laatst stond in het Eindhovens Dagblad dat een NL-s stel daar een B&B heeft. Toevallig zijn dat vrienden van de dochter van mijn collega. Dus gaan we de groeten overbrengen naar hen. De weg ernaartoe was mooi. Na het pontje ook weer gekozen voor een prachtige weg. In the middle of nowhere gestopt om te picknicken, als een god in Frankrijk waanden we ons. Heerlijk vertoeven aan het water, zittend op het bruggetje.

Na Vinje kwamen we ook weer in heel hoog en mooi gebied. Stukje gewandeld. Nog een eland en schapen begroet. Na een flinke afdaling (remmen via de moter) kwamen we aan in Vik. Een heel mooi plaatsje in een dal aan het Sognefjord. Een redelijk groot dorp waar we voor 3 nachten een hut hebben gehuurd. Met uitzicht op groen, bergen, sneeuw en water. En dan schijnt ook nog eens de zon. Dit doet ons erg goed en we komen helemaal tot rust, hahaha. Een mens heeft eigenlijk maar weinig nodig om zich gelukkig te voelen. In het dorp hebben zich diverse NL-ers gevestigd en zo ook in de plaatstelijke sportwinkel, waar we wandelkaarten hebben gekocht. Er was een project om NL-ers naar Noorwegen te krijgen ivm de vergrijzing via www.norsk.nl. Nou, dat klinkt best interessant!

De man van de sportzaak formuleerde het heel mooi: Je moet naar Noorwegen gaan om het land en niet omdat je weg wilt uit Nederland.

’s Avonds weer gezond gekookt en nog een rondje door het dorp gemaakt, waarbij we genoten hebben van de oude vissershuisjes. Om half 11 lagen we in bed.

Woensdag 19 juli

Geslapen als een roosje tot half 9. We hadden iets in te halen denk ik, slaaaap. Niels ging vandaag weer de bergen in, voor het eerst sinds het avontuur met z’n tenen. Ben echt blij voor hem dat hij dit weer kan doen. En ik, ik vermaak me heerlijk door te relaxen in de zon met een boekje erbij. Na het douchen eerst rustig gemediteerd. Niels kwam om half 4 terug, na een wandeling van 6 uur. Het was goed gegaan met z’n enkel en tenen, gelukkig. Hij had alleen een verkeerde afslag genomen, waardoor het iets langer duurde. Hij zat onder de krassen, omdat hij van het pad was afgeweken en over zijn kont naar beneden was geroetsjt. Wat een avonturier is het toch ook he!!

Na een half uurtje rust voor ons menneke zijn we het dorp ingegaan. Eerst nog met onze Duitse vissers buren gepraat, zij hadden nog enkele wandelsuggesties voor ons.

Eerst naar de sportzaak gegaan en gebuurt met de Nederlandse eigenaar. Gevraagd hoe het is om in Noorwegen te wonen en hier een winkel te hebben. Hij zat er nu 1 jaar en het was leuk om de verhalen te horen. Op zich valt hier heel wat te maken van het dorp qua mogelijkheden op sport- en outdoor gebied. Maar de Noren vinden het allang goed zo. De man van de souvenirwinkel sluit op zondagen en op koopavonden om 18.00 uur, toerisme? Het zijn vooral de Nederlanders die actie ondernemen: sportzaak, B&B, kayak-club. De man van de sportzaak had ideeën genoeg, maar ja, je hebt ook tijd en geld nodig.

Nog even een naaisetje gekocht omdat Niels een scheur in z’n broek had. Boodschappen gedaan en weer gezond gekookt. ’s Avonds gewandeld naar de Stavkyrke, die zijn hier heel populair en stammen uit vroegere tijden. Zag er erg cool uit. De huizen hier zijn ook anders dan in DK. Daar waren het stenen, wel gekleurde, huizen met van die balken erin verwerkt. Hier zijn de huizen van hout. Ook gekleurd, wat een mooi en gezellig gezicht is.

’s Avonds nog wij gedronken met chippies en een boekje erbij.  Heerlijk!

Donderdag 20 juli

Vanochtend vroeg opgestaan en gaan wandelen in de bergen. Een eindje de berg opgereden en ergens de auto geparkeerd. Van daaruit tussen het mooie groen en de hutten door gelopen. Her en der liggen ook nog wat restjes sneeuw. Vooral de kleur groen van de begroeiing op de bergen vind ik erg mooi. We hebben zo’n uurtje gewandeld. Op een mooi plekje gepicknickt. Uitzicht op het dal, wat erg mooi was. Genieten! Op de terugweg hebben we veel schapen gezien, maar die waren enkel bang van ons. Daarna zijn we naar Framfjorden gereden, op aanraden van onze buren. Een stel dat al 30 jaar in deze hut verblijft tijdens vakanties en nu 8 weken blijven. Ze gaan iedere dag vissen en toonden ons gisteren trots hun gevangen heilbot. Het rook lekker toen ze vanavond de vis klaarmaakten. Wij hadden een pastaprutje, ook lekker. ’s Avonds zijn we naar Dampen geweest. Het restaurant / kroeg / B&B van het NL-se stel. We gingen ze de groeten overbrengen en het werd een supergezellige avond. Leuk gekletst en een paar liter Ringes bier gedronken. We hebben in geuren en kleuren gehoord hoe het hen vergaan is na de emigratie naar Noorwegen. Echt super, ik denk dat ik ook eens op die site ga kijken. Dromen kan geen kwaad toch? Afijn, zij hebben het in ieder geval erg goed voor elkaar. Eerst hebben zij gewoon gewerkt in Dampen, totdat de eigenaar een burn-out kreeg en zij het over konden nemen. Hun woning is erboven. Het is wel keihard werken want hij maakt zo’n 100 uur per week, maar ze ervaren geen stress. Ook de Noren kennen dat niet, heerlijk toch. Zij hebben 2 kinderen die aan een oogziekte lijden. Ook dat is een van de redenen om hier naartoe te gaan. Ze voelen zich veel prettiger op school etc. Het was echt een gezellige avond. Iets na middernacht waggelden we naar onze hut toe.

Vrijdag 21 juli

Vanochtend erg vroeg opgestaan, want het was de dag van vertrek. Alles opgeruimd en weer ingepakt. We zijn eerst naar Flam gereden. Daar zijn we met een zeer toeristische trein naar Myrdal gereden. Het traject was 20 km omhoog en daar deden we een uur over. Het uitzicht was fabuleus en we hebben dan ook veel foto’s gemaakt. In Myrdal hebben we even rondgewandeld en met de voetjes in het koude bergwater gezeten. Het was boven ook erg mooi. Op de terugweg stopten we bij een waterval waar 2 elfachtige vrouwen ineens uit het water leken te herrijzen en gingen zingen en dansen. Het leken net de waterlelies uit de Efteling.

Daarna zijn we doorgereden naar Fragernes, waar we om 19.00 uur de tent hebben opgezet op een 4-sterren camping. ’s Avonds aan het water gezeten en kaarten geschreven. Ook nog de verdere route uitgestippeld, wordt leuk!

Zaterdag 22 juli

Vannacht om 4.00 uur naar de wc geweest en toen was het al licht, dat was wel raar om te zien. Het is hier echt amper donker, maf is dat.

Vandaag vervolgden we onze weg via weg 51, die beschreven staat als een erg mooie weg. Nou, men heeft niets te veel gezegd. Links van ons begon het Nationaal Park Jotunheimen en dat is werkelijk waar prachtig! We reden weer echt hoog in de bergen. Dit keer langs vooral kale bergen, maar ook ontzettend hoog. Eindelijk de hoge ‘puisten’ wat Niels zo geweldig vindt. Geen ‘heuvels’ meer. Na iedere bocht was het weer een verrassing wat we dit keer voor moois zouden zien. In Lom hebben we even gestopt en geluncht. Hier hebben we ook de beroemde Stavkyrke bezocht, voor de geschiedenis en het interieur, zie google ;-)

Vervolgens verder via de 55, ook een populaire en zeer mooie route. Onderweg vaak gestopt om foto’s te nemen van al het pracht en praal. Het landschap wordt nu steeds ruiger. Hoge pieken en flinke dalen. Het rijden blijft een genot. En af en toe flink lollig als we een een heuvel opmoeten. Hup, in z’n 2, anders trekt ie het niet, hahaha. Afijn, we kwamen aan in Krossbu, geen plaatsje, maar gewoon een hotel in the middle of nowhere en een camping. Wij kozen voor de camping en het was de meest idyllische plek die je je maar kunt bedenken voor je tent. Aan een gletsjermeertje, met overal groen om je heen, een wild stromend riviertje en overal hoge bergen. Wauw!

We zijn meteen gaan wandelen. We dachten naar de gletsjertong te lopen, maar helaas hadden we het verkeerde pad. Dat mocht de pret niet drukken, want het was sowieso een mooie tocht.

Ons diner ’s avonds bestond uit pasta en een blikje groente en smaakte voortreffelijk. ’s Avonds hadden we nog een geweldig mooie wandeling langs een wild stromende gletsjerrivier gemaakt richting 3 watervallen. Rond half 11 doken we ons bed in.

Zondag 23 juli

Vanochtend om half 7 opgestaan met veel spierpijn. Mijn matje is lek en ook de harde ondergrond eiste zijn tol. Na een warme douche was het weer oke. Om half 8 vertrokken we richting de gletsjer. Het was 3 kwartier lopen en klauteren over de keien. Het was erg cool. Zo’n grote witte ijsmassa, wauw. Mooie foto’s gemaakt en genoten van het moois (volgens mij is mooi mijn stopwoordje). Achter ons doemden de hoge witte pieken van de andere bergen op. Ook prachtig. Sjongejonge, wat is die natuur hier toch adembenemend.

Nadat we de tent afgebroken hadden, vervolgden we onze reis via weg 55. Onderweg zagen we nog meer hoge besneeuwde pieken. Daarna reden we in de vallei naar beneden. Steil, meestal 8-11%, wel een mooi gezicht. We reden naar de volgende gletsjer, Nigardsbreen.

Op de camping hebben we weer een hutje genomen. Een wasje gedraaid, want dat was hard nodig. Bij het info-punt hebben we een gletsjertocht geboekt van 2 uur voor morgen.

Na het eten, dit keer pasta met pesto en als extra delicatesse snijbonen, erg lekker, gewandeld naar een gletsjer in de buurt, was ook weer heel erg mooi. Samen nog romantisch op een rots gezeten. Thuis nog wijn gedronken en chippies geknabbeld. Om half 11 moe en voldaan gaan slapen.

Maandag 24 juli

Vanochtend weer eens uitgeslapen en om 11.15 uur verzamelen bij de gletsjer. We kregen eerst krampons aangemeten, daarna ontvingen we een pikhouweel en handschoenen. We gingen met de boot het kleine gletsjermeertje over en stonden toen aan de voet van de prachtige wit-blauwe gletsjer. We deden onze krampons aan en werden middels touwen aan elkaar gekoppeld. Voor de veiligheid. We werden in 2 groepen gesplitst en gingen op pad. Ik vond het reuzespannend en heel stoer. Na de 1^e paar stappen vond ik het meteen heel leuk. Ik stampte goed mijn voeten in het ijs en vertrouwde volledig op de krampons. Het liep prima. De pikhouweel gebruikte ik als wandelstok. We gingen al meteen flink de hoogte in, maar gek genoeg heb ik geen last gehad van hoogtevrees. Geen tijd voor gehad, want je wordt zo opgeslokt door al het moois om je heen. Wat een ijsmassa zeg! Zo had ik het me helemaal niet voorgesteld. Van te voren zag ik een groep hoog op de gletsjer. Toen besefte ik nog niet dat wij zo ver zouden gaan. Ja, het was echt super. We zijn ook nog door een spleet gegaan. Het makkelijkste was dan om je voeten tegen de wanden te drukken. Ook gingen we door een tunneltje van ijs. Helemaal blauw. Was best moeilijk, want het was spiegelglad, maar wel erg spectaculair en mooi. Al met al zijn we 2 uur op de gletsjer geweest en ik had het niet willen missen. Na afloop de vele mooie foto’s bekeken.

Dinsdag 25 juli

Vandaag weer op pad. We wilden in een keer doorrijden naar Geiranger, maar besloten toch te stoppen bij Brikalsbreen. Een toeristische plek bij wederom een uitloper / gletsjer van de grote Jostedalsbreen. Al snel vonden we een perfecte camping. Met uitzicht op het mooie dal waar we doorheen gereden waren. Uitzicht op de Brikalsbreen en een andere gletsjer. En tenslotte uitzicht op een flinke waterval. De camping was ook leuk, mooie afgebakende plekjes dmv rotsen en verschillende terrashoogten. Wij hadden een erg skon plekje. Niels is naar de waterval gewandeld via een eigen verzonnen en gemaakt pad. In de tussentijd heb ik lekker zitten lezen naast de tent. ’s Avonds een keer een rijstprutje gemaakt op het gasstel en het smaakte prima. Na de afwas zijn we naar de gletsjer gelopen. Een leuke, maar ietwat zware tocht. Maar het was de moeite waard. Mooie gletsjer en flink blauw ijs ook. Evenals het grote gletsjermeer. De terugweg zijn we gewoon via de weg gegaan. Af en toe kwamen we van die golfkarretjes tegen volgeladen met japanners. We liepen ook over een brug vlak voor de waterval en werden best behoorlijk nat. We zagen nog een mooie regenboog. ’s Avonds ben ik nog naar de sauna geweest bij de douchecabines, heerlijk wat een luxe. Daarna hebben we nog een avondwandelingetje gemaakt en geprobeerd een verloren schaap te redden. Hij was door het anti-vee hekje gegaan en wist niet meer hoe hij terug moest komen. Helaas schrok hij enkel van ons.

Woensdag 26 juli

We zitten alweer over de helft van onze vakantie, maar het lijkt al veel langer dan 1,5 week. We hebben dan ook al zoveel leuke dingen gedaan. Tot nu toe is het echt een topvakantie, echt geweldig. Ik zou hier best kunnen wonen, zo’n mooi land, veel ruimte en rust.

Vandaag naar Geiranger gereden. Het was niet al te lang rijden naar Hellesylt en de omgeving was nog steeds mooi. We moesten een uur op de pond wachten en met veel passen en meten mochten we er op, jippie. De bootreis van 1 uur was erg mooi. Door het fjord, net als toen in Nieuw-Zeeland. In Geiranger lag een knoeperd van een cruise in de haven. Het is een toeristisch plaatsje waar iedere dag een andere boot aanmeert. Op een lijst in het dorp kun je zien welke boot, uit welk land en met hoeveel toeristen er die dag zal arriveren.

Wij hebben onze tent opgezet op een camping met uitzicht op de fjorden. We zijn het centrum in gegaan, waar veel souvenirswinkels waren. We hebben rondgekeken voor een leuke trol om mee naar huis te nemen. ’s Avonds hebben we op een terras een XL-pizza gegeten met z’n 2-en. Hij was erg lekker, maar we konden ‘m niet helemaal op. Op de camping hebben we allebei een spannend boek van Jonathan Kellerman gelezen.

Donderdag 27 juli

Niels is vanochtend vroeg opgestaan om een tocht te maken. Ik draaide me nog een keertje om en stond om 9.00 uur op. Na een heerlijke douche genoten van een ontbijtje en het uitzicht op het dal.

Daarna ging ik shoppen. Oftewel, de 5 souvenirshops bekijken tussen de toeristen van de cruiseschepen door. 2 trollen gekocht voor vriendinnen. Die zorgen voor de plantjes en de cavia.

Na een uurtje weer terug op de camping. Niels was er ook weer. Hij had mooie foto’s gemaakt van de omgeving en ook van de rookwaas die in het dal hing van de schepen. Na de lunch zijn we samen nog even naar het dorp gelopen en hebben we een geweldig gave GIGA-trol gekocht. Hij krijgt een mooie plek in huis!

’s Avonds was het regenachtig weer en hebben we ons potje onder het afdak gekookt: chili con carne, jammie. Iedereen die langs ons liep, keek ons jaloers aan, zo lekker ;-)

Daarna in de auto wat gelezen en nog een avondwandelingetje gemaakt, de heuvel op.

Vrijdag 28 juli

’s ochtends de boel ingepakt en op pad gegaan. Onderweg nog getuige van een vrachtwagen die weggezakt was en weggesleept werd. Een stukje verder en hij was achteruit de rivier in gereden. We vervolgden onze weg richting Otta. Veel haarspeldbochten omhoog, zo’n 11%. We bleven maar stijgen en zaten ineens helemaal in de mist. Alles was dik wit. En zo snel als de mist er was, zo snel waren we er ook weer uit. En konden we weer genieten van de prachtige rit door de bergen.

In Lom hebben we geluncht en de mooie houten kerk bewonderd. In Otta beviel het ons niet, dus zijn we direct doorgereden naar Dombas. Dit ligt op de grens van NP Dovrefjell en NP Rondane. We stonden op een rustige camping in een gezellige hut voor 300 kronen. De regen hield helaas nog steeds aan, maar ja, we mogen niet klagen na 2 weken prachtig zonnig weer. Bij het informatie centrum enkele wandelingen opgevraagd. Thuis een klein rondje gelopen en daarna gaan koken. Wederom gezonde pot: erpels, vis, brocoli. Niels had de tent nog even opgezet, zodat ie kon drogen.

Zaterdag 29 juli

Vanochtend brak wakker, beetje doorgezakt matras. En weer heel vreemd gedroomd, dat doe ik hier heel veel, vreemd. Afijn, na een lekkere douche en ontbijt zijn we op pad gegaan. Het weer was nog niet helemaal je-van-het, maar we probeerden het toch. We reden naar Hjerking en daaruit naar NP Dovrefjell. Via een oefenterrein van de militairen. We reden tot aan de ‘bom’, oftewel de slagboom, hahaha. Het landschap was heel anders hier. Vrij hoge bergen, maar wel heel kaal. Veel rotsgesteente met begroeiing van mos. De gele kleur, vermengd met rots en groen zag er erg gaaf uit. Net alsof we in de Savanne of Steppe-woestijn ofzo waren. (Al weet ik niet hoe die eruitzien, maar ik stelde me er zoiets bij voor ;-)

We hebben een mooie wandeling gemaakt van zo’n 3 uur. We moesten een riviertje over, maar dat lukte niet, dus zijn we er langs af gelopen. Het laatste stuk gingen we over een heuvel heen en kwamen we uit bij een kleine gletsjer en meertje. Heel idyllisch, enkele mooie foto’s gemaakt. De terugweg hebben we het pad wel gevolgd, de rode T en de steenmannetjes. Om 4 uur waren we weer bij de auto en gingen we de hobbel-de-bobbel route weer terug. Onderweg enkele druppels gehad, dus dat was boffen.

Thuis hebben we de auto ietwat verbouwd, omdat we een super gave enorme trol hadden gezien. We hadden de trol en de auto opgemeten, maar baal baal baal, het paste net niet.

’s Avonds een lekker maaltijd gemaakt: hamburgers, erpels en salade met tomaat en tonijn. ’s Avonds een spelletje rummicub gedaan en wat gelezen.

Zondag 30 juli

Vanochtend uitgeslapen. Vanwege slecht weer zijn we niet meer naar NP Rondane geweest, maar naar Jotunheimen NP. We staan op een camping in Maurvangen en Niels is meteen aan de wandel gegaan. Het is een hele mooie en populaire wandeling die hij graag nog wilde doen. En ik heb in mijn spannende boek gelezen. Dus, ieder zo zijn bezigheid, lekker genieten. ’s Middags begon het te regenen en het hield niet meer op. In het washok gekookt, samen met een groep NL-ers die met Labyrinth op pad waren. ’s Avonds zijn we ook hier gaan zitten, droog en warm. Tig potjes gekaart, was gezellig.

Maandag 31 juli

Vanochtend wakker geworden met tik-tik-tik regen. Het is maar water, maar toch. Zo’n klein tentje, een berg troep in de auto en regen, hm. Dat was een combinatie waar ik nog even aan moest wennen zeg maar. Na een warme douche had Niels de tent al afgebroken, de schat. We gingen op pad en onderweg kochten we koffiebroodjes als ontbijt, heerlijk. We wilden eigenlijk in Geilo overnachten, maar ook daar regen. Uiteindelijk doorgereden tot aan Seljord. De teller staat inmiddels op 3500 km. Wat een stand, jemig! En onze Punto doet het nog steeds erg goed, wat een geweldige auto hebben we toch!

Seljord is bekend vanwege ook een legende dat er een monster in het meer zou zitten. Na 1 dag, 1 nacht en weer 1 dag spotten hebben we het maar opgegeven, grapje. Op de uitgezochte camping was niemand. Een andere bezoeker belde voor ons de eigenaar en voila we konden nr 3 nemen. De sleutel hing ergens en het was prima om de volgende ochtend te betalen. Wat een vertrouwen he!

We hadden weer een geweldig hutje. Heel erg schattig, met 2 soort van bedstedes, heel lief. Alleen liggen we wel een km uit elkaar, hahaha. We zijn iedere keer weer verrast door de indeling. Na het eten een wandelingetje door het centrum gedaan. Erg leuke huizen allemaal en een rust, heerlijk!

’s Avonds knakworsten gegeten!

Dinsdag 1 augustus

Vanochtend ietwat uitgeslapen en je raadt het niet, de zon scheen!!!! Ineens zag de omgeving er nog mooier uit, heerlijk. Alles een keer geordend ingepakt en op pad gegaan. Richting de eindbestemming van Noorwegen, Kristiansand. De weg er naartoe was erg mooi. Voor en na Vradal. We reden de hele tijd door een fjord, langs het water en kwamen door erg gezellig en knusse plaatsjes. Op 1 plek gestopt en nog enkele foto’s gemaakt van een spiegel-meer. Rond half 2 waren we in Kristiansand. Na de vele bergwegen was dit weer ineens een flinke omslag. Meerbaanswegen en een drukte! Afijn, auto geparkeerd bij de terminal en geinformeerd of we onze bootplaatsen van do 7.30 konden vervroegen. Jippie, dat kon, we vertrekken dezelfde dag nog om 18.30 uur. Dat is mooi. Aan de ene kant fijn, omdat we toch naar huis gaan en het regenweer aanblijft. Aan de andere kant niet leuk, want de vakantie is bijna ten einde en ik wil niet naar huis.

We zijn nog effe de stad in geweest om ons geld op te maken. Daarna de boot op. We hadden een hot dog gegeten, maar dat hadden we beter niet konden doen. Want de boot schommelde, niet normaal meer, golven van 2 meter hoog. Daar werden we wat misselijk van zeg maar. Ik moest naar de wc, gewoon plassen, maar zat tussen twee kotsende mensen in. Yergh, dus ik hield mijn oren en neus dicht. Daarna voor Niels nog een magneetje in de vorm van een hartje gekocht, aagh, wat lief. Het laatste kwartier zaten we gezellig samen misselijk te zijn, liefde is ‘alles delen’. We waren erg blij toen we aan wal waren.

Na een goede terugreis halverwege geslapen in Oslos in een motel.

Woensdag 2 augustus

Vanochtend om 5 uur opgestaan. Eerst nog een stuk 80 km weg, maar na een uurtje mochten we weer racen! Het ging vrij vlot. Beetje verkeerd gereden bij Hamburg. Ik leidde Niels namelijk het centrum in, oeps, hahaha. We waren net aan het juichen dat we rond 16.00 uur thuis konden zijn, totdat…..REMMEN…….er een ongeluk voor onze neus plaats vond. Bij Osnabruck. Gelukkig was het net voor ons en zaten we er niet middenin. Het was heftig, want er kwamen 2 ambulances en een trauma helicopter. Na enkele uren stil staan, mochten we verder rijden en waren we ’s avonds laat thuis.

Het was een prachtige vakantie. Noorwegen is erg mooi, wij hebben intens genoten!!!