4 / 5 / 6 december 2004

Vandaag dan eindelijk de dag waar ik al zo lang naar uitgekeken heb: ik vlieg naar de andere kant van de wereld, naar Nieuw Zeeland, naar Niels! Mijn ouders halen me om 8.00 uur op en samen gaan we naar Schiphol. Daar zijn we ruim op tijd. Na enkele kopjes koffie ga ik om 12.10 uur door de gate. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het toch best spannend vind, zo’n lange vliegreis in mijn eentje, maar ook weer stoer. En wat kan er nou fout gaan, 3 keer overstappen bij de NS is lastiger. Ik vertrek om 13.15 uur en zal 11 uur later in Hong Kong arriveren. Ik zit naast een vrouw die naar de Filipijnen gaat, af en toe mee gebuurt. De vlucht gaat voorspoedig.

In Hong Kong heb ik 13 uur overstaptijd en daarom ga ik met een shuttlebus naar het Panda Hotel, waar ik een dagkamer heb geboekt. Ik kijk mijn ogen uit onderweg, veel hoge gebouwen. In het hotel krijg ik een kamer op de 25^e verdieping. Fijn, voor iemand die hoogtevrees heeft. Ik kijk snel door het raam, maak wat foto’s en duik dan na een lekkere douche mijn bed in. Welterusten!

Om 18.00 uur rijden we weer terug naar het vliegveld, waar ik nog even langs de McDonald’s ga. Alle schoonmakers dragen hier trouwens mondkapjes. Tijd om naar de volgende vlucht te gaan. Ik besluit te lopen, maar vergis me in de afstand, wat is het grooooot.

De volgende vlucht verloopt ook goed, weer wat uurtjes geslapen van de 10,5 uur. Om NZ binnen te komen, dien je een formulier in te vullen, om aan te tonen dat je geen ziektes ed mee neemt. Op de vraag waar ik de afgelopen maand geweest was, vulde ik per ongeluk half slaperig alle landen in waar ik ooit geweest was (foutje bedankt!). De douanier zei lachend, ‘So, you’re travelling a lot!’. Hahaha.

En toen zette ik voet op NZ-se grond, heerlijk!!! Wachtend op de laatste vlucht ging ik in de hal zitten, waar iemand muziek van de Moulin Rouge (de film waar Niels en ik onze 1^e date naartoe zijn geweest) op de piano speelde. Dit gaf me een geweldig gevoel, ik voelde me helemaal gelukkig!!! De pianist gaf me een knikje en ik kreeg zowaar tranen in mijn ogen….

Het vliegtuig naar Christchurch vloog erg laag. Ik had een prachtig zicht op de bergen en het landschap en zag allerlei hobbits en orks rondlopen….

En toen, na 11 uur vliegen, 13 uur wachten, weer 10,5 uur vliegen, 3 uur wachten en nog eens 1 uur vliegen (ca 43 uur later dus) kwam het moment supreme! Daar was Niels, joepie! Het weerzien was geweldig!

Niels had al een kamer in het YHA Hostel in het centrum, dus daar gingen we mijn spullen droppen. Na een heerlijk maaltje, pizza en rode wijn voor 6 euro in een sportcafe, eindelijk slapen in een prima bed.

7 december 2004

Heerlijk geslapen! En heerlijk wakker geworden. 2 maanden samen rondreizen in Nieuw Zeeland, wie wil er met dit vooruitzicht niet wakker worden? Als je alle troep in onze kamer ziet vraag je je af hoe het toch allemaal in onze rugzakken past, hahaha. Ofja, troep, zoals Niels het noemt: ‘Een georganiseerde berg hoognodige spullen die even uit de tas zijn gehaald’.

Na een lekker ontbijtje hebben we de route bekeken voor de komende week. We blijven nog 2 dagen hier om de stad te verkennen. We gaan reizen met de Magic bus, waar we voor 617 NZ-dollar de 2 eilanden over zullen gaan.

Om 13.00 uur gingen we naar ons volgende adres, Hostel X Base, tegenover Cathedral Square. Een grote perfecte kamer voor 18 dollar pppn! Daarna de stad in. Eerst bij de Cash converter een iets grotere tent gekocht. Hier past zelfs onze bagage in, super! In het centrum hebben ze ook een soort ‘Arnold’ (voor de Eindhovenaren onder ons), maar deze is verkleed als wizzard en staat op deze manier zijn filosofische geloof te verkondigen. Lollig!

Christchurch is een erg mooie stad, schoon ook valt me op. Veel Engelse invloeden, wat ik erg mooi vind. Erg romantisch doet het aan. Zelfs het postkantoor is een prachtig pand. Daarna boodschappen gedaan en gezond gekookt. Voor mij is het toch even wennen, dat backpacken. Koken met tig anderen, leven vanuit je rugzak etc. Maar dat went snel genoeg.

’s Avonds nog wat rondgeslenterd en onze nieuwe verslaving ontdekt: Muffins, mmmm!

8 december 2004

Vandaag zijn we met de bus naar Lyttelton geweest, een kustplaatsje met een grote haven. Heel idyllisch. Een mevrouw van de VVV raadde ons het Bridle Path te wandelen, dus daar gingen we. Het was een zeer mooi, maar steile wandeling, wat resulteerde in veel gepuf van mijn kant (conditie?). Een crosstrainer is er niets bij!! Anderhalf uur en 500 m klimwerk later arriveerden we bij het uitkijkpunt. Prachtig uitzicht over de baai, dus zeer de moeite waard. Enkele mooie kiekjes gemaakt.

Eenmaal weer in Christchurch weer boodschappen gedaan. En….de kerstman gezien. Ja, dat is wel een raar gezicht, de kerstman en kerstsfeer in zomers weer, dat past niet. De mensen in de winkel zeggen geen ‘Goedemorgen’, maar ‘Hello mate, how are you doing’. Grappig.

9 december 2004

Vanochtend om half 7 opgestaan en op weg gegaan in de Magic bus. Met een lollige chauffeur gingen we op weg naar Kaikoura. Onderweg kregen we af en toe wat informatie over de bezienswaardigheden, stopten we bij een café en hebben we zeehonden gezien. Indien gewenst regelt de chauffeur ook je slaapplaats in een hostel en activiteiten die je wilt ondernemen. Goed geregeld allemaal. Vandaag dus voor het eerst buiten de stad geweest en de prachtige omgeving gezien. Je kijkt je ogen uit als je in de bus zit. Het is echt overal ‘Lord of the rings’, prachtig die natuur! Om 12.00 uur kwamen we aan bij het YHA hostel, helaas regende het, maar dat mocht de pret niet drukken.

’s Middags een lange wandeling naar het centrum gemaakt en naar de zeehondenkolonie. Heel tof, op 10 m afstand liggen ze op het strand. Het is belangrijk dat je niet tussen een zeehond en de zee gaat staan, want dan blokker je de vluchtweg en kunnen ze boos worden. Maar ze waren erg schattig en lagen lekker te zonnen. Dit dorp is bekend om activiteiten rondom de zee zoals het zwemmen met zeehonden en dolfijnen, whale watching. Iets wat wij gaan doen als we op de terugweg zijn. ’s Avonds heerlijk spaghetti gemaakt. Een groepje Chinese dames zaten heel decadent aan de wijn en kreeft, hahaha. ’s Avonds onze route gepland tot aan 1 januari. Wat gaan we toch leuke dingen doen en wat hebben we toch een luxe leven, wauw!

’s Nachts nog naar de wc gerend, mijn maag moet nog wennen aan avondeten (wat voor mij nog eigenlijk ontbijt is, gezien de tijd).

10 december 2004

Vanochtend werden we wakker met een verrassing! Gisteren was het bewolkt en mistig, nu was het zonnig en strakblauw. We keken daardoor uit over het meer en de bergen met besneeuwde toppen, wauw! Mooie foto gemaakt die op een ansichtkaart leek.

Vandaag opgehaald door de jolige chauffeur Terry. Een lange busrit vandaag, maar wat maakt het uit als je continue door de meest prachtige natuur rijdt, en zelf op je luie reet kunt blijven zitten? Onderweg gestopt bij een prachtig, Afrikaans ingericht café, waar we weer muffins hebben gegeten. Om 12.00 uur waren we in Picton waar veel mensen op de boot stappen naar het Noordereiland. We hadden een uur pauze en lekker gewandeld in de haven. Of zoals Niels zegt: over de haven.

Het tweede stuk zaten we vooraan in de bus. Niels is net een kiwi, zoals ie praat. Hij buurt heel gemakkelijk in het Engels tegen iedereen en zo ook met de driver. Hij kan zelfs grapjes maken in het Engels, dan beheers je de taal erg goed vind ik altijd. Afijn, ik vind dat leuk om te horen, ik moet zelf altijd nog over een drempeltje heen.

Na vele bochten kwamen we om 16.00 uur aan in Nelson. We werden opgepikt door Carolien die al 10 maanden reist en nu in Club Nelson werkt, een zeer antiek hostel. De 1^e nacht hebben we gekampeerd in de tuin van het hostel, wat goed bevallen was.

Nelson is een stadje met heel veel winkels. Het staat ook bekend om z’n kunstenaars. Het is tevens de stad met de meeste zon, dat moeten we hebben!

11 december 2004

Vanochtend eerst onze trip naar het Abel Tasman NP geregeld. Daarna over de markt gelopen, veel kunst gezien. De tweede nacht slapen we in het Hostel, dus we hebben onze tent afgebroken. ’s Middags zijn we de stad in gegaan en hebben we Nelson verder verkend. Campinggas en spul tegen sandflies gekocht. Vandaag een rustige dag gehad, ter voobereiding op de trip morgen.

Ondanks dat we niet zelf rijden, is het toch wennen dat men hier links rijdt. Als je over wilt steken blijft het, vooral voor mij, moeilijk de juiste kant op te kijken. Daarnaast hebben ze hier een creatieve oplossing voor buggies. Die hangen ze gewoon voor aan de buitenkant van de bus! Hahaha, lollig gezicht.

12 december 2004

Vanochtend om 8.20 uur opgepikt door de bus. De chauffeur ratelde een end weg en zo kwamen we aan in Mareheu. Van daaruit zijn we met de watertaxi naar Bark Bay gegaan. Dat ging supersnel en was erg gaaf, lekker racen over het water, wind in je haren, zon op je gezicht, heerlijk! In BB werden we op het strand gedropt. Wauw, het was er prachtig. We startten onze tocht door het Abel Tasman NP. Niels met de grote bepakking en Daan met de dagrugzak en de stokken. We liepen continue langs de bosrand / bergrand op een mooi aangelegd pad. We keken uit op de blauw-groene zee of de bergen met prachtige bebossing. Het was echt een genot om daar te lopen, zo mooi! We hebben daar dan ook veel foto’s gemaakt. Onderweg veel jongelui met rugzak gezien en ook veel kayakkers. Wat een lekker vrij gevoel geeft dat wandelen. De 1^e dag liepen we tot ca 15.00 uur. We konden de low-tide route lopen, waardoor we een stuk konden afsnijden. Sommige stukjes moesten we door water, dus schoenen uit. Was ook een gaaf stuk. Als laatste nog een stukje over het strand en daar was Anchorage, een stukje paradijs op aarde. Wat een luxe om op zo’n mooi stukje aarde te mogen vertoeven, echt genieten.

Op de ‘camping’ hebben we een mooi plekje uitgezocht en de tent opgezet. We stonden midden in het bos. Op de ‘camping’ waren zelfs wc’s, water en een groot aanrecht om te koken. Naast ons stond een Engels stel, waar Niels meteen buurt mee had. ’s Middags eerst ‘bijgekomen’ op het strand met een leesboekje. ’s Avonds lekker gekookt: pasta met 4 kazen saus met paprika / courgette / tonijn. Jammie! Je moet wel al je troep verzamelen en meenemen, want het is te ver afgelegen om bij te laten houden door iemand. ’s Nachts heerlijk geslapen. Geen possums gehoord.

13 december 2004

Vanochtend om half 8 opgestaan en wederom scheen de zon, dat is lekker wakker worden. Gisteren was het ook al zo’n prachtig weer, wat een bofkonten zijn we. Ontbijtje gemaakt, opgefrist, alles uitgeklopt en de tent afgebroken. Om half 10 vervolgden we onze trip terug naar Marehau. Ook vandaag weer een mooie tocht met vele slingerpaden en vergezichten. Ditmaal 4 uur gelopen. Om half 4 met de bus terug naar Nelson.

14 december 2004

Weer prima geslapen in het Hostel in Nelson. Met de shuttle naar het vertrekpunt en om 8.10 uur op pad met de Magic bus. Op naar Greymouth. Dit keer met chauffeur Carl. Onderweg gestopt bij de Pancake Rocks. Blowholes gezien (Punakaika) en een zeehondenkolonie. Het was een lange rit, maar gelukkig onderweg leuke bezienswaardigheden. Om 17.00 uur kwamen we aan bij Hostel Noah’s Arc, waar wij de zebra kamer kregen, leuk. Om 18.00 uur kregen we met alle backpackers uit de bus een rondleiding in de bierbrouwerij van Montheits. Na de interessante rondleiding mochten we dan eindelijk proeven van de 7 smaken. De lekkerste smaak mocht je zelf tappen in een pint van 650 ml. Als Hollander gewend om een flinke kraag schuim te tappen, maar dat hoort hier dus juist niet. Gewoon tot de rand, alsof het dood bier is, dat was effe wennen. Maar het smaakte prima. Van daaruit verplaatsten we ons naar de Al-You-Can-Eat BBQ, waar Niels de winnaar was met 7 worsten, hahaha. Weggespoeld met het lekkere bier. Het was een goede afsluiting van een leuke dag. Cheers mate!

15 december 2004

Vandaag zijn we verder gereisd naar Franz Joseph. Onderweg gestopt in Hokitika, leuk he, al die Maori namen. Hier zijn de greenstone / Jade fabrieken. In NZ kun je op veel plaatsen prachtige Jade sieraden kopen. Onderweg zijn we ook nog gestopt in Ross, een goudmijn plaatsje, waar we een demonstratie goudzeven te zien kregen. Om half 1 arriveerden we in Hostel Montrose in Franz Joseph. De plaats met de beroemde gletsjer. We hebben eerst het centrum verkend en daarna geluierd.

’s Avonds hebben we een kayak-tocht gemaakt van 3 uur op het Mapourika meer in de buurt. We hadden helaas wat regen, maar dat zorgt er natuurlijk voor dat alles hier zo mooi groen is. We hadden een leuke Maori-gids die ons ook nog mee nam naar een mooie kreek. We hebben zelf foto’s gemaakt, maar kregen als herinnering ook van de gids een cd met mooie foto’s mee.

’s Avonds hebben we gekaart in de algemene ruimte in het Hostel, gezellig!

16 december 2004

Vandaag weer eens een keer uitgeslapen…Kaarten verstuurd naar het thuisfront, erg belangrijk. ’s Middags met de shuttle naar de beroemde gletsjer. We zijn naar de mond van de gletsjer gelopen. Helaas is de gletsjer best een lang stuk viezig en zwart, maar dat mocht de pret niet drukken. Op de terugweg zijn we door een soort van tropisch regenwoud gelopen, echt super. Ik heb als stopwoordje het woord ‘mooi’.Maar ja, alles is ook mooi. Ik ga het proberen af te wisselen….

’s Avonds hebben we nog een ‘spannend’ avontuur beleefd. In het bos vlakbij het hostel zouden vuurvliegjes zitten. Dus, wij gingen in het donker het bos in, gewapend met camera…..en een hond. Ja, we hadden gezelschap van een nieuwe vriend. Best fijn, want ik ben geen held in een donker bos. Afijn, na een stukje wandelen, hadden we de vuurvliegjes gevonden en dat zag er toch wel cool uit. Niels probeerde foto’s te maken, maar deze lukten niet zo goed. Op een gegeven moment wilde ik wel terug. Ik hoorde ook iets ritselen in het bos en keek paniekerig om me heen…..net zoals de hond, die ineens zijn oren spitste en wegsprintte in het donkere bos. Ieks, ik wilde nu heel snel weg daar. Niels vond zijn foto’s niet mooi gelukt, dus ging, in z’n uppie terug met zijn andere camera. Ik bleef lekker in het hostel, hahaha.

17 december 2004

Vanochtend om 7.30 uur opgepikt om naar Wanaka te gaan. Weer een nieuwe chauffeur, genaamd ‘Popstar’, eentje met droge humor en die zijn roeping gemist heeft. Hij amuseerde ons met muziek-spelletjes, wat zorgde voor een gezellige rit. Onderweg zijn we gestopt bij het spiegelmeer Matheson, erg mooi. Daarna in de bus nog het spel ‘Raad-de-plaat’ gedaan en vervolgens gestopt bij Makarora. Hier hebben we iets heel gaafs gedaan. We zijn gaan jetboaten!!! We vlogen met de boot over de Wilkinson rivier, althans zo voelde het. De kaptein scheurde rakelings langs allerlei opstakels, vloog van links naar rechts, langs bomen. Samen met een Deense vrouw heb ik de longen uit mijn lijf gegild, wat een adrenaline. Het ging erg hard en was erg cool! Enkele buspassagiers wilden ook nog een helicoptervlucht maken en dachten dat het een rustig tochtje over de mooie natuur was. Totdat…..wij een helicopter flink zagen stunten in de lucht, wauw! Dat hebben ze geweten, naderhand in de bus werd er hier en daar om zakjes gevraagd…

Om 15.00 uur waren we in Wanaka, een lieflijk plaatsje met een mooi meer en uitzicht op hoge toppen, bedekt met sneeuw. Hier zijn de bergen veel ruiger en kaler. Wij slapen in Holly’s hostel. Een klein en gezellig familiehostel. Ik voelde me hier meteen thuis, het komt allemaal heel gemoedelijk over. ’s Avonds hebben we lekker langs het water geslenterd en zijn we een pint gaan drinken in de plaatselijke pub.

18 december 2004

Vanochtend vroeg opgestaan en om 9.00 uur met de shuttle naar Raspberry Creek in het Mount Aspiring NP. Lekker hobbel de bobbel en genietend van de fraaie vergezichten. Vandaag hebben we een wandeling gemaakt naar de Rob Roy glacier. De tocht begon met een swingbridge, knap staaltje werk dat soort bruggen. De omgeving onderweg was steeds prachtig, dus veel foto’s gemaakt. Onderweg hebben we regen-hagel-zon-sneeuw gehad. Dus zoals ze hier zeggen, ‘4 seasons in 1 day’, waar NZ ook wel om bekend staat. Afijn, wij waren op alles voorbereid. De gletsjer was nog helemaal mooi wit en echt een plaatje. We hebben zelfs een lawine gezien. En Kea’s. Dat zijn erg brutale vogels die gewoon proberen je rugzak te openen of zelfs mee te nemen. Op zich best lollig om te zien. Na genoten te hebben van het uitzicht zijn we weer terug gewandeld en weer met de shuttle terug naar Wanaka. ’s Avonds naar het Red Rock café en weer een pint gedronken. Gezellig!

19 december 2004

Vanochtend zijn we te voet naar Puzzling World gegaan. Een uit de hand gelopen hobby van een enthousiaste puzzelaar, eindigde in een wereld voor magie. Je komt er veel puzzels tegen, een doolhof, veel optisch bedrog, je kunt er op zoek gaan naar een schat etc. Erg leuk! We hebben ons eerst vermaakt met de puzzeltjes die op tafel lagen, vooral het geduld van Niels werd hiermee goed op de proef gesteld, hahaha. Van daaruit zijn we de rest gaan verkennen en kwamen we oa in een huis dat schuin leek te staan, je werd er helemaal dol van. We hebben 3D-hologrammen gezien. Balletjes die stroomopwaarts gaan. Neem zelf maar eens een kijkje op: http://www.puzzlingworld.co.nz/

Om 15.00 uur hebben we afscheid moeten nemen van het lieflijke paatsje en Wanaka weer verlaten. Onderweg zijn we gestopt bij AJ Hacket Bungy, waarbij je een sprong kon maken van 34m vanaf een brug. Nou, ons niet gezien. Maar kijken hoe gek anderen zijn, is natuurlijk wel leuk. Om 17.15 uur arriveerden we in Queenstown, ‘The capital of adventure’, oftewel, waar je heel veel thrill-activities kunt doen. Het is een bruisende plaats, heel gezellig, met heel veel jeugd. Veel winkels, aan een mooi meer en met veel gezelligheid. We hebben wat rondgeslenterd en genoten van het mooie uitzicht op de bergen.

20 december 2004

Vandaag met de bus naar Arrowtown gegaan, een klein gouddelvers stadje. Daar hebben we de Chinese settlement bekeken. ’s Middags vertoefd in Queenstown en souvenirs gekocht. Verder een lui dagje gehad. Moet ook af en toe, want je wordt best moe van alle indrukken en al dat gereis….

21 december 2004

Vandaag zijn we met de bus naar Glenorchy gegaan. Een dorp met 215 inwoners, de naam is langer dan het dorp. We sliepen daar met 10 anderen in een oud krakkemikkig hostel. ’s Avonds hebben we eindelijk Fish&Chips gegeten, jammie. En daarna zijn we gaan kaarten in de kroeg, waar we flink gelachen hebben. Na nog een mooie avondwandeling, zijn we gaan slapen.

22 december 2004

Uitgeslapen en alles op ons gemakkie gedaan. Om half 2 vertrokken we naar het beginpunt van de track: Cinamons Bluff. Van daaruit zijn we gaan wandelen in de Dart Vallei, het gebied waar ook een gedeelte van de film Lord of the Rings is opgenomen. De track was een gedeelte van de Dart Rees track, erg mooi, met prachtige bssen en weidse vergezichte op bergen met sneeuw. Ik had vandaag behoorlijk last van mijn rug en daarom droeg Niels bijna alle bagage, de lieverd. Om 19.00 uur waren we bij de hut waar we een lekker potje gekookt hebben. Voor het slapen gaan nog een boekje gelezen. Voor mij was het de eerste nacht in een hut en ik vond het dan ook best spannend. Vooral ook omdat het verhaal ging dat er muizen waren….het was er aardedonker en Niels mocht ’s nachts dan ook mee naar de wc. Die was buiten in het bos… Eenmaal terug probeerde ik de slaap te vatten en dommelde langzaam weg. Totdat…..de jongen die vlak bij ons lag op de zaal ineens begon te gillen ‘Oh my God, oh my God’. Ik was direct klaarwakker en zat rechtop in bed. Zie je wel, dacht ik, de ratten lopen over hem heen, daarom gilt hij…… Maar, hij bleek gewoon een nachtmerrie te hebben gehad. Nou, fijn, ik deed toen helemaal geen oog meer dicht…..hahaha, eigenlijk ben ik best een watje. Niels heeft prinsheerlijk geslapen.

23 december 2004

Vandaag om 6.45 uur opgestaan, alles opgesruimd, gegeten en om 8.00 uur weer op pad. Bij mij voelde alles brak en Niels voelde zich heerlijk…We liepen van de hut terug naar het beginpunt. Onderweg weer veel mooie plaatjes gezien. Veel sneeuw. Mensen die aan het jetboaten waren. Gelopen door het mooie bos. Langs de flink stromende rivier. Andere wandelaars begroet. Het was een fijne dag en ik ben weer een hele ervaring rijker.

24 december 2004

Om 5.45 uur ging de wekker, hard leven joh, dat backpacken! Om 7.10 uur werden we opgepikt door de bus van Kiwi Discovery richting Milford Sound. Vandaag hebben we een cruise gemaakt dor Fjordland NP. Het begon met een busrit van 4 uur, met adembenemende uitzichten. Ook zijn we door een tunnel van 1,2 km gereden, door een bergmassief. Om 12.30 uur stapten we op de boot en wij hadden een prachtige plaats vooraan op het dek. In dit gebied regent het 300 dagen per jaar…..en wij hadden vandaag strakblauwe lucht en zon, perfect! Wij voeren langs steile bergwanden en keken uit op Mitre’s Peak. Je voelt je dan echt klein, tussen de hoge muren. Maar wat een prachtige omgeving. We hebben hier veel foto’s gemaakt en natuurlijk ook genoten van alles. Onderweg ook veel watervallen gezien en zeehonden. Deze lagen lekker te slapen op de rots, leuk gezicht. De tocht duurde zo’n 2,5 uur, maar had nog wel uren mogen duren, zo mooi!

Op de terugweg met de bus zijn we gedropt in Te Anau. Hier verbleven we in Hostel Steamers Beach in een vakantiepark. Heel schoon en netjes. ’s Avonds gezellig gekaart in de mooie algemene ruimte.

Met lekkere snacks erbij vanwege kerstavond.

25 december 2004

Kerstmis! In de zon en de warmte! We hebben geen plannen en doen eens een keertje niets. Lekker! Afgelopen 3 dagen waren best vermoeiend. Het lijkt soms op werken, al dat plannen en regelen enzo, hahaha. Dus, eerst lekker uitgeslapen. We hadden een kerstontbijt met krentenbrood, jammie. Na het ontbijt hebben we rond het meer gewandeld, wat gelezen, eitje gebakken, gekaart en…..in de sauna en het bubbelbad geweest, heerlijk! ’s Avonds hebben we ons uitgebreide kerstdiner gemaakt: Griekse salade, aardappelen in schil met Yoghurt-knoflook saus en gepaneerde schnitzel. Jammie, smullen maar! Daarna het thuisfront gebeld en iedereen vrolijk kerstfeest gewenst.

26 december 2004

Tweede kerstdag. Vandaag nog een rustig dagje voor de boeg. Ge-shufle-pucked, Niels heeft met 3-0 gewonnen, bleh. Niels heeft daarna nog z’n broek genaaid waar ie een bietje uitgescheurd was. Hij is van alle markten thuis! Na lekker Fish&Chips gegeten te hebben stapten we om 17.00 uur op de bus. In de bus Pirates of the Carribean gekeken, leuke film. Om 19.00 uur waren we weer in Queenstown. ’s Avonds mijn vriendin Nicole gebeld, was errug leuk om haar te horen, ze was ook blij verrast. ’s Nachts voor het eerst geslapen op een ‘dorm’ een slaapzaal met 3 anderen. Gelukkig geen snurkers, goed geslapen.

27 december 2004

Vroeg opgepikt door Magic, dit keer weer door Terry. Het was een saaie lange trip naar Dunedin. In Dunedin hadden we een hoger gelegen hostel, dus goed om de kuiten te smeren, genaamd Elm Lodge. De stad is sowieso erg heuvelachtig.

’s Middags zijn we gaan rondslenteren in het centrum. Dunedin is een studentenstad en de universiteit is werkelijk waar prachtig. Dan ben je echt blij dat je student bent zeg. Zelfs de tuin eromheen was mooi. Sowieso heeft Dunedin veel mooie, sierlijk, oude gebouwen en vooral ik kan hier erg van genieten. Dus ik maakte die dag de foto’s.

’s Avonds hebben we nog enkele NL-ers ontmoet in het hostel, waar we een gezellige avond mee hebben gehad.

28 december 2004

Trrrring, om 5.45 uur ging de wekker. Ja, ja, vandaag gaan we op pad en om 7.10 uur werden we opgepikt. Vandaag staat de Caitlin Coaster op het programma, oftewel een soort Wildlife Safari. We hebben onderweg erg veel gezien: zeehonden, petrified forest, strand, waterval, zeeleeuwen, nugget point en ja ja, eindelijk….yellow eyed pinguins. Erg leuk! We lagen in een soort van huisje door een raampje te gluren naar het strand en de zee en te wachten op de pinguins. En wie geduld heeft, die wordt beloond. Erg lollig, die waggelende beestjes.

We hadden die dag een gezellige groep en een leuke gids, wat het in totaal tot een zeer geslaagde dag maakte. En dat ook nog eens voor een special offer van 140 naar 60 dollar!

29 december 2004

Alweer vroeg op en met de bus richting Tekapo. Eerst zijn we nog naar de steilste straat van Dunedin gegaan. Deze was zo’n 50-60%, dus echt zeer steil. En we zijn naar boven gelopen, ppffff, je zult er wonen zeg, dan heb je wel een topconditie! Onderweg zijn we gestopt bij de Mouraki Boulders, heel cool. Allemaal ‘verdwaalde’ bollen op het strand. In het verleden dacht men dat dit het werk van de goden was, maar uit onderzoek is gebleken dat deze keien zo’n 60 miljoen jaar geleden op de zeebodem zijn ontstaan, toen kalkzouten zich geleidelijk ophoopten rond een harde kern. Zo, dat was weer genoeg educatie voor vandaag. We vervolgden onze reis en stopten nog bij Lake Pakaiki, wat erg mooi blauw was. Tenslotten kwamen we uit bij het hostel aan Lake Tekapo, wat ook prachtig is. We hebben langs het strandje gewandeld. Op een gegeven moment kwamen we bij een pittoresk kerkje en ging Niels op z’n knieën…..om zijn veters te strikken……dus, helaas geen aanzoek, zoals vele mensen hier wel doen…..Afijn, Niels heeft hier nog een paar mooie foto’s gemaakt met de regenboog erop.

30 december 2004

Vandaag zijn we doorgereisd naar Christchurch, de stad die ik toch wel heel mooi en gezellig vind. Ditmaal zaten we in het Hostel Charlie B’s, waar we een ensuite hadden met een woonkamer, keuken, slaapkamer en badkamer met bad, wauw, wat een luxe! ’s Middags zijn we nog de stad in geweest en heb ik nog een mooi paar oorbellen gekocht.

31 december 2004

Met de French Connection zijn we naar Akarora gegaan, een historisch kustplaatsje met een Franse inslag. Een erg gezellig en pittoresk plaatsje met schattige huisjes, een mooie baai, veel zon. Een heerlijke sfeer! We hebben wat rondgeslenterd over het strandje, wat gegeten op het terras, wat gewinkeld, foto’s gemaakt en genoten. Rond 15.00 uur waren we weer terug. ’s Avonds gegeten bij de Holy Grail: 2 pizza’s voor 1 + cola voor 23 dollar. Thuis hebben we film gekeken onder het genot van rode wijn en toastjes. Om half 12 zijn we naar Cathedral Square gegaan, waar het gezellig druk was. We hebben daar lekker staan swingen op muziek van de band die daar optrad, The Bubblymen. Een gave coverband! De sfeer was echt top op het plein en we genoten enorm. Er waren zo’n 30-duizend mensen. Samen hebben we afgeteld naar het jaar 2005 en elkaar een Very Happy 2005 toegewenst en gekeken naar het vuurwerk. Dit kwam van alle kanten rondom ons en vanaf de daken van de gebouwen. Dat was echt een super gaaf gezicht, wauw. En natuurlijk super dat wij nu eerder 2005 inluiden dan het thuisfront!

1 januari 2005

Heerlijk uitgeslapen in onze suite! Lekker geluierd vandaag. Onze ouders gebeld, die natuurlijk pas om 12 uur ’s middags 2005 inluidden. ’s Middags zijn we naar de botanische tuinen geweest in Christchurch. Daar hebben we heerlijk gewandeld. Ook hebben we mooie foto’s gemaakt met behulp van de ondergaande zon die op een grote boom scheen. Je ziet dan een silhouet van ons. Velen denken dat het een zaklamp is, maar het is de zon. Leuk he!

Naderhand zijn we nog naar een Art-markt geweest en een internetcafé opgezocht om het thuisfront onze avonturen te mailen.’s Avonds hebben we weer genoten van onze toastjes en rode wijn.

2 januari 2005

Om 7.45 uur opgepikt door Karl. Om 12.00 uur waren we weer in Kaikoura. Dit keer verbleven we in Hostel Adelphi, heel mooi oud allemaal. En lekker dicht bij het centrum. Een van de meest knusse hostels die we tot nu toe gehad hebben. Het is wel leuk, iedere keer de verrassing waar je weer terecht gaat komen. Eerst hebben we wat boodschappen gedaan en lekkere broodjes gehaald bij de Bakery. Rond 15.00 uur zijn we gestart met een wandeling, langs de klif, over de rotsjes. Het was low tide, dus we kwamen zo’n 30 zeehonden tegen. Echt leuk, die liggen gewoon her en der te slapen. Het is wel belangrijk om op ca 10 meter afstand te blijven en zoals eerder vermeld niet tussen hen en de zee in (dan blokkeer je de vluchtroute). Het was een erg mooie wandeling van ca 4 uur. Rond 19.00 uur waren we terug. ’s Avonds nog gebuurt met 2 meiden uit NL, gezellig.

3 januari 2005

Vanochtend uitgeslapen. Totdat Niels met de mededeling kwam dat onze activiteit van 12.30 uur was verzet naar 10.15 uur. Dus, hup, actie! Want….vandaag was de dag dat we met zeehonden zouden gaan zwemmen, joepie! In verband met het weer, getijde, temperatuur etc. was het afwachten wanneer het het beste moment zou zijn. Wij gingen met nog een ander stel vanaf de kant het water in. De andere 6 met de boot. Ondanks de 14 graden van het water, hadden we het niet koud, want we hadden lange wetsuits aan. We zwommen een stukje naar de rotsen, want daar was de Seal-colony en daar waren er ineens heel veel. Vooral jonkies. Vooraf hadden we wat instructies gekregen, wat we wel en niet mogen doen. En toen…..snorkelen maar! Nou, het was echt geweldig. De zeehonden waren erg nieuwsgierig en kwamen zo naar ons toe. Overal om ons heen, zwommen, doken, rolden, speelden de zeehonden. Ze kwamen gewoon op je af en zwommen ook echt vlak naast je. Wauw! Ja, echt een te gekke ervaring. We hebben een uur in het water gelegen en toen moesten we helaas weer afscheid nemen. Niels had er trouwens nog 1 gezien die z’n tanden liet zien, hahaha. En ik had er een gezien die vlak met z’n koppie bij mijn gezicht kwam. Ja, het was echt super!