4 januari 2005

Vandaag om 9.15 uur opgepikt. Op naar Picton, waar we met de boot naar Wellington gaan. We gaan dus afscheid nemen van het Zuidereiland, snif, toch best jammer, want het was er erg mooi. Gelukkig was het water kalm en hebben we een rustige overtocht gehad. Om 16.30 uur kwamen we aan in Wellington, waar we voor 3 dollar met de pendel naar het YHA zijn gegaan. Zo, dat was een gigantisch hostel, met 5 sterren. We hadden een leuke kamer, maar moesten wel weer even wennen aan de herrie van de stad. We hebben het centrum van Wellington verkend en een broodje kebab gegeten. Het is een stad met veel hoogbouw en ademt weinig sfeer uit. Voor ons echt flink wennen na al het natuurschoon.

5 januari 2005

Uitgeslapen tot half 10. Ik heb last van mijn rug, de bedden hebben geen goede matrassen. Gelukkig doet een hete douche wonderen. Na een lekker ontbijtje gaan we vandaag cultureel doen. We gaan naar Te Papa, het museum dat je niet mag missen. Over de cultuur en natuur van Nieuw Zeeland. Heel leuk en interessant, vooral de actieve doe-dingen. Na 2 uur hebben we alles gezien en duiken we de stad in. Beetje gewinkeld. ’s Avonds weer eens spaghetti gemaakt wat heerlijk smaakte. We eten hier erg afwisselend: pasta, rijst, pizza of arrdappels/vlees/groente. Pasta is ook het meest gemaakte gerecht door hostel gangers. Gezond en gemakkelijk. Als toetje eten we vaak van die vruchten op siroop, dan hebben we meteen ook onze vitaminen weer binnen, hahaha. ’s Avonds hebben we weer gekaart onder het genot van wijn en chips.

6 januari 2005

Alweer uitgeslapen. Rond 11 uur met de bus naar Island Bay. Van daaruit een Coastel Walk gemaakt langs de Red Rocks en de Seal Colony. Hier hebben we 3 uurtjes gewandeld. Lekker uitgewaaid. Op de terugweg waren we nog getuige van een aanrijding van een hond. De bestuurder reed gewoon door, echt belachelijk. Samen met een andere man op zoek naar de hond, maar die was van schrik weggerend. Gelukkig kon hij dus nog lopen. Toen maar de buurvrouw gewaarschuwd. Rond 15.00 uur gingen we weer terug met de bus. Daarna de stad in, boeken gekocht, want we zijn door onze voorraad heen. Na het avondeten bij een kebab-zaak onze nieuwe spannende boeken ingedoken. Niels een Fantasy boek en ik over de tocht van Ronald Naar.

7 januari 2005

Vanochtend vertrokken we met een kettingrokende chauffeur, genaamd Cookie, richting Napier. In Napier is in 1930 een aardbeving geweest. Men heeft de stad toen opnieuw opgebouwd in Art Deco stijl. Dat ziet er erg kleurrijk en mooi uit. Onderweg zijn we nog gestopt bij een Wildlife Centre, waar we door het bos gewandeld hebben en gezocht hebben naar de Kiwi vogel, maar niet gezien. Het is een nachtdier… In Napier was het lekker weer, eindelijk zon en warmte. Deze periode is het zomer in NZ, maar wij hebben er nog niet zoveel van gemerkt. Maar dat mag de pret niet drukken, gewoon een extra trui aan.

Wist je dat:

-       Wij het in NZ heel erg naar onze zin hebben.

-       De Kiwi’s aardig zijn en dol op het geven van info over NZ.

-       Je hier heel veel openbare toiletten hebt en dat vooral Daan dit erg fijn vindt.

-       Er veel Duitse, Engelse, Israelische en Hollandse backpackers zijn.

-       De Lonely Planet onze bijbel is.

-       Wij nog 3 weken te gaan hebben, yes!

Wij verbleven in Archie’s Bunker, een gezellig hostel. Maar, onze kamer had geen ramen. Tja, daarom zal het bunker heten. Heerlijk als je al je backpackers spullen, waaronder wandelsokken en schoenen, wilt luchten. Dus, je kunt je voorstellen welke heerlijk geurende aroma er in onze kamer hing….

We hebben een rondje door het centrum gemaakt en genoten van de mooie Art Deco stijl. Nog een winkel tegengekomen waar je allerlei Nederlands eten kon kopen, voor degene die heimwee hebben. Wij zijn op het terras gaan zitten in de zon met een lekkere pul Speights, proost! Daarna nog langs de zee gewandeld en uitgewaaid. Nog stiekem staan gluren door de gaten van een schutting bij Marineland en zo 2 zeeleeuwen met hun jong op de foto gezet. Tenslotte nog door het park gewandeld waar ook allerlei palmbomen stonden.

8 januari 2005

Slecht geslapen in de bunker, benauwd. Dus we waren blij dat we weer verder gingen. Op naar Taupo, het Queenstown van het Noorden! Daar waren we al om 10.30 uur, waar we een leuke kamer in het YHA hadden. Niels wil graag de Tongariro Crossing gaan doen, Dit schijnt een van de mooiste dagwandelingen ter wereld te zijn. Echter, het weer moet wel gunstig zijn wil er vervoer zijn en je deze tocht kunt lopen. Niels trof in het hostel John, die ook graag de track wil gaan lopen. Voor mij niet haalbaar ivm mijn rug. Het weer ziet er nog niet goed uit en we hebben nog maar weinig mensen in Taupo ontmoet die ‘m gelopen hebben, vanwege dit weer. Toen Niels 5 jaar geleden hier was heeft hij ‘m niet kunnen lopen, dus het was te hopen dat dit nu wel zou lukken.

Taupo ligt aan een meer. Dat meer is een gat, dat eigenlijk een krater is en dus zou je kunnen zeggen dat men hier op een vulkaan leeft. Dat gat heeft zich langzaam gevuld met water. Raar idee was dat. Taupo is een flinke toeristische plaats met veel activiteiten. Heel gezellig ook: veel terrasjes, mensen, winkeltjes en zon. ’s Middags hebben we langs het meer gewandeld, waar we een leuke attractie hebben gezien. Vanaf de kant kon je een golfbal proberen in een hole te slaan op een drijvend vlot in zee. Duikers pikken dan de ballen op uit de zee. We hebben hier even staan kijken, maar het bleek toch moeilijk dan gedacht.

’s Avonds Chili con carne gegeten. Daarna nog even een rondje over de kermis gedaan, waar vooral de botsauto’s lachwekkend waren. Tenslotte nog even gekaart met een biertje erbij en om half twaalf slapen.

Oja, ’s avonds hebben we nog een nacht bijgeboekt, omdat het dinsdag mooi weer lijkt te gaan worden! Yes!

9 januari 2005

Na een lekker ontbijtje zijn we met de Hotbus richting Craters of the moon gegaan. Dat is, zoals het woord het al zegt, een soort van maanlandschap. Het is een gebied met geothermische activiteit. De kraters zijn voor een deel onbegroeid en hebben bijzondere kleuren. Er heeft zich in dit gebied ook veel stoom ontwikkeld. Er hangt een beetje een ‘onaardse’ sfeer, heel mysterieus.

Het was een heel mooi en apart gezicht. We hebben ook nog kokende blubber gezien, van ca 60 graden. Van hieruit zijn we naar de Huka Falls gewandeld, een met veel geweld stromende en vallende waterval (uhh….). Heel indrukwekkend om te zien. Via een leuk pad dat langs de rivier liep zijn we teruggelopen naar het centrum. Onderweg zagen we nog mensen bij de hot water stream zitten in het Thermal Spa park. Alles puur natuur, heel cool. Nog een stel samen zien bungyjumpen (ons niet gezien) en daarna weer terug naar het hostel.

’s Avonds zijn we naar de bioscoop geweest, naar de eerste film van de reeks van Saw. Een film over een jigsaw killer, best gaaf en spannend!

10 januari 2005

Vanochtend uitgeslapen. Niels heeft zich aangemeld bij Alpine Scenic Tours en gaat morgen de Tongariro Crossing doen. Vandaag regent het echter en niet zo’n beetje. Meestal klaart het in NZ snel weer op, maar nu niet. Gelukkig is zo’n regenachtige dag pas de 1^e of 2^e keer dat we het meemaken. Dus, een filmpje gekeken. Om half 5 is het eindelijk droog en wordt de lucht blauw en steekt de felle zon er doorheen, warm! We gaan naar de hot stream om te gaan badderen. Wat een verwennerij, het is echt heerlijk warm! We zitten in een klein paradijsje: heet water, een klein watervalletje, mooi beplant eromheen, zon! Niels heeft met enkele Aussies gebuurt en ik heb mijn Frans wat opgehaald. Daarna meteen doorgegaan naar de McDonalds en na een potje kaarten (12-5 voor Daan) vroeg naar bed.

11 januari 2005

De wekker ging om half 6, want Niels werd om 6.20 uur opgehaald voor de track. Ik bleef nog lekker liggen en stond om half 10 op. Na een douche, ontbijtje en wasje genoten van het prachtige uitzicht op Tongariro NP. Het is vandaag strakblauw en warm, dus het is maar goed dat Niels vandaag is gegaan. Ik ben ook gaan wandelen, naar de botanische tuin van Taupo. Na een uurtje lopen, de weg gevraagd aan een vrouw die me wel min of meer waarschuwde voor een vreemde man in het park. Tja, ik had genoeg gehoord en draaide me weer om, terug naar het meer om daar te gaan genieten. Verder nog gewinkeld, gesurft op het internet en geluierd in de zon. Om half 7 kwam Niels terug van de tocht. Hij heeft een prachtige tocht gemaakt en is heel blij dat ie ‘m eindelijk heeft kunnen lopen. Ik ben erg blij voor hem!

Ergens tussen 11 en 12 januari 2005

’s Nachts worden we om kwart over 12 wakker en word ik door Niels gefeliciteerd. Ik ben jarig en 28 geworden, hieperdepiep hoera!

12 januari 2005

Niels is vroeg opgestaan om de zonsopgang te fotograferen. Ik niet, ik heb uitgeslapen. Bij terugkomst begon Niels ‘Happy Birthday’ te zingen, erg leuk! Om 10.30 uur met de bus op pad en een leuke Maori chauffeur genaamd Boof. Met z’n 7-en zijn we naar Rotoroa vertrokken waar we om half 1 arriveren in het YHA hostel. We gaan meteen het stadje verkennen en ademen de heerlijke rotte eieren lucht in. Dit gebied staat bekend om de vulkanische activiteiten, de geothermale activiteiten en de Maori cultuur. Volop leuke dingen te beleven en we hebben dan ook snel enkele activiteiten geboekt.

Daarna hebben we mijn verjaardag gevierd. Ik trakteerde Niels op quiche en cola, jammie.

’s Avonds heeft Niels mij mee uit eten genomen naar een steakhouse, ook errug lekker. Ook pa en ma even gebeld. Het is hier 24 graden en in Nederland 12.

13 januari 2005

Vandaag om 9.15 uur vertrokken met Dave’s shuttlebus. Vandaag hebben we 2 parken bezocht. Eerst zijn we naar een mudpool geweest. Heel cool om die kokende modder te zien. Daarna naar de Lady Fox geiser, die iedere dag precies om 10.15 uur (door de mens beïnvloed) zo’n 20 meter de lucht in spuit. Erg mooi. We vervolgden onze trip naar Wai-O-Tapu, waar we 1,5 uur hebben rondgewandeld. Het park was omgeven door geothermale activiteiten. Overal zie je de meest prachtige kleuren, stoom, borrelend water, te mooi om op te noemen. We hebben veel foto’s gemaakt. Leuk om te benoemen is dat Daan met de foto van de champagne pool een wedstrijd heeft gewonnen. De prijs was fotobehang en daarom worden wij nu iedere dag wakker met uitzicht op Wai-O-Tapu, geweldig!

Vanuit dit park zijn we naar Waimangu geweest, waar we ook zo’n 1,5 uur hebben gewandeld. Dit thermale park is ontstaan na de eruptie van MT Tarawera in 1886. We passeerden vele mooie meren en vele bijzondere kleuren en hielden even stil bij het meer Rotomahana. Vervolgens kwamen we uit bij het Inferno Crater lake, wat erg mooi was. Stoom over het meer maakte het erg mysterieus.

Waima-ngu betekent ‘zwart water’, want het water had veelal een donker, modderachtige kleur. De wandeling door deze vulkanische vallei was erg bijzonder ook.

Om 15.00 uur waren we weer terug in het centrum van Roturoa waar we plannen gemaakt hebben voor de volgende dag.

14 januari 2005

Vandaag een souvenir-shop-dag gehad, speciaal voor mij. Lekker rondgestruind langs allerlei leuke winkeltjes en veel geld uitgegeven. Heerlijk! Op internet geweest en iedereen bedankt voor alle felicitaties. We hebben de rest van onze route uitgestippeld en de bus geboekt naar Pahia. Tevens hebben we de hostels geboekt.

’s Avonds was het leukste deel van de dag. We zijn namelijk naar een Mitai geweest, een Maori dorp. Dat was erg gaaf. Het eerste deel bestond uit de begroeting, door zeer schaars geklede maori-mannen (enkel een lapje). Uit de toeristenstam werd ook een chief gekozen en van daaruit volgde het rirtueel: begroeting, aanname, geschenk en de speech. Dat hadden ze heel leuk in elkaar gezet. Vervolgens kregen we te zien welke muziekinstrumenten ze gebruiken en werden er enkele liedjes gezongen. Volgens Niels kwam ik er beter vanaf. Waar Niels het moest doen met grote, dikke verhulde Maori vrouwen, kreeg ik jonge gespierde, gebruinde, halfnaakte en heupwiegende Maori mannen voorgeschoteld. Dus, 3 keer raden wie de foto’s die avond heeft gemaakt…1 kaartje is gewist, maar er zijn er nog genoeg over.

We zagen welke oefeningen en gevechtstechnieken men gebruikt. En toen kregen we eindelijk de Haka te zien, yes! Dat is een manier van zingen en dansen om de vijand angst aan te jagen. Nou, dat lukte goed: met die enge ogen, zwarte beschilderingen op hun gezicht en de tong die ze heel ver uitsteken. Echt een geweldig gezicht! We kregen ook nog uitleg over de tattoo’s en hun taal. Na het concert was het dan eindelijk tijd voor het eten. Gemaakt in een ‘Hangi’, een ondergrondse oven waarin eten werd gekookt door stoom. Het was overheerlijk! We kregen kip, lam, aardappels, salades en als toetje chocolade taart. Na het eten hebben we een bush-walk gedaan om de vuurvliegjes te bewonderen en een heilige plas helder water waar gemediteerd wordt.

Het was een fantastische en leerzame avond!

15 januari 2005

Vanochtend vroeg opgestaan en eerst in de al brandende zon zo’n 1,5 uur gewandeld naar het bos met de Redwoods. Ik ben helemaal weg van grote bomen en wilde hier heel graag naartoe. We hebben een prachtige wandeling gemaakt langs deze kaarsrechte en metershoge bomen, heel tof. Om half 4 werden we opgepikt door de Magic bus en gingen we naar Manganui, een strandplaats, beetje Scheveningen in het klein zeg maar, erg druk. De zomer is eindelijk begonnen, de lucht is strakblauw en het is heet! Aangekomen in het hostel hebben we eerst pizza en cookies gegeten, jammie. Vervolgens zijn we met z’n allen naar de Salt Hot water spa gegaan. Dat was genieten geblazen. Het grote zwembad was een graad of 38 en de spa zelf minimaal 40. Als avondeten Fish&chips en na wat ping-pongen, lezen en puzzelen heerlijk slapen.

16 januari 2005

Vanochtend eerst nog even het centrum in geweest. Spoelwater voor mij gekocht, want ik heb last van een kies. En ik wil liever niet naar de tandarts. Ook nog naar het strand geweest. Daar was het druk en gezellig. Wel een heel ander beeld dan de bergen. Om half 12 vertrokken we weer met de bus en onderweg hebben we gestopt bij een watertje om lekker te picknicken. We hebben een leuke initiatiefrijke schauffeuse! Om half 3 arriveerden we in Thames, in een hostel in een gebouw van ca 100 jaar oud, heel gezellig. Er was ook een gezellige tuin en een schattige hond genaamd Nina. Na de boodschappen hebben we lekker relaxed in de tuin gezeten. ’s Avonds een salade gemaakt, want het was te warm om te koken. Daarna gekaart en lek geprikt door de zandvliegen, bleh, jeuk.

17 januari 2005

Vanochtend om half 12 vertrokken met de bus, met weer een vrouwelijke chauffeur Lauren. Vandaag richting Whitianga met de Coromandel Connection. Onderweg gestopt bij Cathedral Cove. Een prachtig stuk strand, zeker met het zonnige weer erg mooi. We liepen door een grote opening in een rots en kwamen bij Cathedral Cove, een mooi opstaand stuk rots in zee, wauw. We vervolgden onze weg en stopten bij Hot water Beach, waar je bij low tide een gat kunt graven op het strand, zodat je een eigen kuil met heet water krijgt. Helaas ging dat nu niet. Maar we hebben evengoed genoten in de zon en een lekker ijsje gegeten. Rond 17.00 uur arriveerden we bij het hostel ‘Cats Pyjama’s’.

’s Avonds hebben we een mega burger gegeten, wat vooral Niels overheerlijk vond! Daarna een romantische strandwandeling gemaakt.

18 januari 2005

Vandaag bijna de hele dag in de bus gezeten. Zonde van de dag, maar gelukkig kregen we deze route er gratis bij. Gestopt bij Coromandel Town, de Kauri bomen en om 17.00 uur arriveerden we in Auckland. Wij zijn geen stadsmensen en ook hier moesten we weer even flink wennen. Veel herrie, drukte, veel hoge gebouwen, veel auto’s etc. Echt wennen na al die mooi natuur en gezellige dorpjes. Het hostel is oke, we hebben een koele kamer. Beetje rondgeslenterd in het centrum.

19 januari 2005

Vandaag weer een relaxdagje gehad. Informatie gezocht over het zwemmen met dolfijnen wat we nog erg graag willen doen. Tevens een zeiltochtje geboekt, dus we hebben nog leuke activiteiten voor de boeg. Tenslotte uitgezocht waar de bus morgen vertrekt en onze tent weer terugverkocht aan de Cash Converter. We kregen er nog 30 dollar voor! We hebben geshopt voor souvenirs, dat is echt mijn hobby. ’s Avonds lekker kebab gegeten en onze tas ingepakt. Morgen gaan we naar Pahia, naar de kust!

20 januari 2005

Vandaag om 8.45 uur vertrokken met de Northliner Express naar Pahia, waar we nog 5 dagen strandvakantie gaan houden, heeeerlijk! Om half 1 arriveerden we bij Centabey Lodge, een gezellig hostel. De 1^e 2 nachten hebben we een erg luxe kamer met tv, een zitje en een eigen badkamer, geweldig! Het plaatsje Pahia is een grote trekpleister voor toeristen en oogt heel gezellig. Veel boten, wateractiviteiten, hotels, winkels, terrasjes etc. Ja, wij gaan onze laatste dagen in NZ nog even flink genieten.

21 januari 2005

Vanochtend vroeg opgestaan, want om 8.00 uur vertrok onze boot. Vandaag is het Dolphin-day, yes! Met zo’n 40 man vertrokken we in een knalgele boot de zee op, op zoek naar dolfijnen. Na ca een uur zagen we dolfijnen springen in het water, erg cool. Per groepje van 6 mochten we op het voordek liggen en dat was heel gaaf. Met je hoofd vlak boven het water en dus ook rakelings langs de dolfijnen. Een prachtig gezicht hoe ze onder je door zwemmen en voor je neus kunstjes doen. Wat geweldig dat we dit meemaakten, echt gaaf! Daarna was het tijd om te gaan zwemmen. Later hoorden we van de cameraman dat het al 2 weken geleden was dat mensen dit konden doen. Als er nl kleintjes bij zijn die ze aan het voeden zijn, mag je het water niet in. Dus wij hadden geluk. Wij hadden allebei een dolfijn onder ons door zien zwemmen en enkele wat kunstjes zien doen. Erg leuk!

Vervolgens zijn we nog vlak langs de kust gevaren en hebben we er nog enkele gezien. Daarna zijn we gedropt op een soort van Bounty eiland waar we tot half 5 gebleven zijn. Heerlijk was dat. We hebben een wandeling naar de top gemaakt, vanwaar we een prachtig uitzicht hadden over het eiland. We hebben nog een drankje gedronken op een terrasje en om half 17 werden we weer opgepikt. Het was een heerlijke dag!

22 januari 2005

Vandaag een rustige dag gehad. ’s Ochtend wat geshopt, ’s middags wat gezelen en geluierd. Ook nog een stukje langs het strand gewandeld.

23 januari 2005

Vandaag zijn we een dagje gaan zeilen op de catamaran Carino, geweldig! We vertrokken om 9.30 uur met zo’n 25 mensen.Verrassend hoeveel mensen er op zo’n boot kunnen. Wij zaten vooraan op de ‘trampoline’. Het was erg relaxed. Beetje rondkijken, beetje lezen of wegdromen op het ritme van de golven. We stopten in een baai waar je aan land werd gezet. Wij gingen snorkelen. We hebben 1 vis en 1 zeester gezien. Na een uurtje moest iedereen weer aan boord en gingen we BBQ-en, hoe luxe! Ja, dat was echt genieten. Zonnetje, bootje, BBQ, wat wil je nog meer? Om 16.00 uur waren we weer terug in de haven, het was een zeer geslaagde dag!

24 januari 2005

Vandaag zijn we vroeg opgestaan en hebben we ge-kayakt op zee. Bij het hostel hadden ze gratis kayakken, dus…erop uit. We zijn naar een eilandje gepeddeld en naar Waitangi, de plaats waar ooit het verdrag tussen de Maori’s en de Engelsen is getekend. ’s Middags zijn we naar de Hararu Falls gelopen. In de brandende zon, dus ik was op het einde 2 kilo lichter van het zweten. De waterval viel wat tegen, maar de weg terug was wel leuk. Door het bos langs de rivier af. We liepen ook nog door een Mangrove bos, heel apart.

’s Middags nog even gedut en ’s avonds lekker ergens gaan eten, een mega vlees en visburger, jammie.

25 januari 2005

Onze laatste nacht in Pahia gehad. ’s Avonds nog romantisch sterren gekeken op het strand, liggend in het gras. Ook nog foto’s gemaakt van de volle maand en de weerspiegeling in het water. Dat was een heel mooi gezicht. Om 13.00 uur zijn we met de bus weer vertrokken richting Auckland, voor de laatste 2 nachten. Het was erg leuk in Pahia.

26 januari 2005

De laatste volledige dag in NZ…..dat maakt ons wel verdrietig. We hadden nog veel langer willen blijven. Wat is het een prachtig land!

Vandaag naar de kapper geweest. Ik voor 20 dollar en Niels voor 10 dollar. Perfect geknipt en geföhnt. Daarna met de ferry naar de wijk Devonport geweest. Beetje rondgeslenterd, broodje gegeten en langs het strand gewandeld.

’s Avonds zijn we gaan eten bij de beste Thai van Auckland, Mai Tai. Het was ook echt lekker, zeker de toetjes, waar we een foto van hebben gemaakt. Niels kreeg een ijstoren en ik allerlei kleine Thaise hapjes.

Donderdag 27 januari 2005

En toen brak de droevigste dag van onze reis aan….de laatste dag!

Om 14.25 uur hebben we het vliegtuig genomen en vrijdagochtend 6.30 uur landden we op Schiphol.

Daar stonden mijn ouders ons enthousiast op te wachten, dat was een fijn weerzien!

Het was echt super!!!!!!!!!!!!!!!!